جاروبرقی وسیله‌ای است که به وسیله مکش، کثافات و گرد و غبار  را جمع‌آوری می‌کند. بعضی از جاروبرقی‌ها نیز به وسیله آب کار می‌کنند. اولین جاروبرقی توسط شخصی به نام آیور مک گافی اختراع گردید و در ۸ ژوئن ۱۸۶۹ این اختراع، در آمریکا به ثبت رسید. باوجوداین، برخی بر این باورند که سازنده این دستگاه فردی آمریکایی به‌نام دنیل حس می‌باشد. از سال ۲۰۱۴ میلادی و طبق قوانین اتحادیه اروپا  تولید جاروبرقی با مصرف برق بیش از ۱۶۰۰ وات ممنوع و از سال ۲۰۱۷ نیز این میزان به ۹۰۰ وات تقلیل یافت. آزمایش‌ها نشان داده‌است که جاروبرقی می‌تواند تا ۱۰۰٪ کک های جوان و تا ۹۶٪ کک‌های بالغ و بزرگسال را از بین ببرد.

خرده آشغال‌ها در یک کیسه گرد و غبار یا سیکلون جمع می‌شود تا بعداً دور ریخته شود. جاروبرقی‌ها که در خانه‌ها و همچنین در صنعت استفاده می‌شوند، در اندازه‌ها و مدل‌های مختلفی وجود دارد؛ از دستگاه‌های دستی کوچک باتری ای تا جاروهای مرکزی خانگی .

تاریخچه

جاروبرقی نسخه تکامل یافته جارو دستی است که از جارو نپتون مشتق شده‌است. اولین مدل‌های دستی با استفاده از دمنده در دهه ۱۸۶۰ تولید شد و اولین طرح‌های موتوری در اوایل قرن ۲۰ ظاهر شدند.

در سال ۱۸۶۰ یک جاروبرقی دستی توسط دنیل هس از وست یونییون، ایووا اختراع شد؛ که به آن جارو نپتون می‌گویند، با یک برس چرخان گرد و غبار را جمع می‌کند و برای تولید مکش دارای یک دمنده است.  مدل اولیه دیگر (۱۸۶۹) «گردباد» بود که در سال ۱۸۶۸ توسط شیو مک گافی در شیگاگو اختراع شد که دارای فن با کمربند بود و با دست کار می کرد.. مدل مشابهی توسط ملویل آر بیسل از گرندرپیتز، میشیگان در سال ۱۸۷۶ ساخته شد، وی همچنین جارو نپتون را تولید می‌کرد. این شرکت بعداً جاروبرقی‌های قابل حمل را به مجموعه ابزار تمیز کردن خود اضافه کرد.

جان اس. تورمن در سال ۱۸۹۸ جاروبرقی بنزینی بسیار بزرگی را اختراع کرد که باید به وسیله اسب کشیده می شد و خلا ایجاد نمی کرد، اما هوا را می دمید و اینگونه محیط را تمیز می کرد.

در تاریخچه جاروبرقی صنعتی و خانگی اولین جارو برقی که از همان اصولی که امروزه استفاده می کنیم استفاده کرد، توسط هوبرت سیسیل بوث از انگلستان در سال ۱۹۰۱ اختراع شد. هوبرت بوث از ماشین تورمن که در تالار موزیک امپایر در لندن به نمایش گذاشته شد الهام گرفته بود. ایده خود را بلافاصله و به سرعت امتحان کرد. او یک دستمال روی صندلی یک رستوران گذاشت، دهانش را روی دستمال گذاشت و هوا را مکید. وقتی دید چقدر گرد و غبار روی دستمال جمع شده است، فهمید که ایده او درست و شایسته تحقق بخشیدن است. جاروبرقی او دارای موتور احتراق داخلی بود که از یک پمپ پیستونی استفاده می کرد و هوا را از طریق فیلتر پارچه ای بیرون می کشید. کل ماشین توسط اسب کشیده شد و مردم آن را “بیلی پافینگ” نامیدند. دستگاه بزرگی بود و نمی توانست وارد ساختمان شود و فقط لوله های آن از پنجره ها وارد می شد. در مدل بعدی که ساخت، وی از برق استفاده کرد اما بسیار بزرگ بود و برای صاحبان خانه مناسب نبود، بنابراین از آن به عنوان خدمات نظافت استفاده می کرد و یا در خود ساختمان نصب می شد.

اولین جاروبرقی مکنده

والتر گریفیتس در سال ۱۹۰۵ اولین دستگاه نظافتی را که از خلاء استفاده می کرد و قابل حمل بود طراحی کرد. این دستگاه از دمنده برای جمع آوری گرد و غبار و لوله انعطاف پذیر استفاده کرد. جیمز بی کربی دستگاه جاروبرقی را در سال ۱۹۰۶ اختراع کرد ، به نام “طوفان خانگی” ، که از آب برای جداسازی خاک به جای فیلتر استفاده می کرد. در تاریخچه جاروبرقی صنعتی می خوانیم که اولین جاروبرقی قابل حمل که دارای موتور بود، حاصل کار جیمز موری اسپنگلر، سرایدار کانتون بود. اوهایو، که آن را در سال ۱۹۰۷ اختراع کرد. این دستگاه دارای یک برس دوار، فن برقی، یک جعبه و یک کیسه برای گرد و غبار بود (که جیمز برای آن از یکی از بالش های همسرش استفاده کرد). او پولی برای شروع تولید ایده خود نداشت و حق ثبت اختراع را به ویلیام هنری هوور در سال ۱۹۰۸ فروخت. هوور جاروبرقی را با قرار دادن آن در یک جعبه فولادی و طراحی اتصالات شیلنگ دوباره طراحی کرد. بعداً کیسه های فیلتر دفع را اضافه کرد و اولین جاروبرقی عمودی را در سال ۱۹۲۶ طراحی کرد.

اولین نمونه های جاروبرقی

جاروبرقی در ابتدا لوکس بود اما پس از جنگ جهانی دوم طبقه متوسط می توانستند از عهده خرید آن برآیند و به آرامی به بخشی از بسیاری از خانواده ها تبدیل شد. امروزه انواع مختلفی از جاروبرقی صنعتی و خانگی داریم. برخی از فیلترها استفاده می کنند در حالی که برخی دیگر گرد و غبار را از طریق جداسازی چرخه ای جمع آوری می کنند. برخی از جاروبرقی صنعتی هستند که حتی می توانند مایعات را نیز جمع آوری کنند که به جاروبرقی اب و خاک شناخته می شوند. انواع بزرگتری با قدرت بیشتر و جاروبرقی های کوچک و دستی وجود دارد که از باتری تغذیه می کنند. اکثر آنها دستی هستند، اما مواردی وجود دارند که قدرت حرکت دادن خود را دارند یا حتی روباتیک هستند.

تاریخچه جاروبرقی صنعتی در ایران

از اولین سال های ورود جاروبرقی صنعتی به ایران حدود ۳۰ سال می گذرد و اولین جاروبرقی های وارداتی به کشور، جارو برقی های الکترولوکس بودند. تاریخچه جاروبرقی صنعتی ایرانی که در داخل ایران ساخته و تولید شدند از مدل خارجی بود که آن زمان با نام مارکس شناخته می شد. تولید اولین جارو برقی های داخلی در آن زمان با استقبال زیادی رو به رو نشد. می توان گفت تولید جاروبرقی صنعتی در آن موقع ها کاری بسیار بزرگ بود و ریسک زیادی را متحمل بود. زیرا در بیشتر مراکز صنعتی، کارخانه ها و ادارات از شیوه های نظافت سنتی استفاده می کردند و هنوز استفاده از تجهیزات نظافت صنعتی مانند جاروبرقی صنعتی ، زمین شوی صنعتی و واترجت صنعتی مرسوم نبود.

مخترعین جاروبرقی

افرادی که جاروبرقی را به آنچه امروزه داریم توسعه داده اند، دارای پیشینه های متفاوتی بوده اند. برخی از آنها مهندسین معمولی و برخی سرایدار بودند، اما این امر آنها را از یک مخترع عالی بودن باز نمی داشت. با توجه به تاریخچه جارو برقی صنعتی و خانگی، ما انواع مختلفی از جاروبرقی ها را در طول تاریخ داشته‌ایم. همه آنها بر روی اصول مشابهی کار کرده ند، اما در طول زمان سازندگان از زوایای مختلف به آنها پرداختند تا مشکلات مهمی نظیر عملکرد، سر و صدا و مسائل مربوط به سلامت را حل کنند.